ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ
ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਬਣ ਕੇ ਬੰਦਾ
ਸੋਨੇ ਦੇ ਦੇਖਦਾ ਖ਼ਾਬ ਏ
ਮੁਫ਼ਤ ਦੇ ਵਿਚ ਮਹਿਕਾਂ ਵੰਡਦਾ
ਦਿਆਲੂ ਬੜਾ ਗੁਲਾਬ ਏ
ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਤੂੰ ਘਰ ਨੂੰ ਆ ਜਾ
ਸਮਾਂ ਬੜਾ ਖ਼ਰਾਬ ਏ
ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਸਾੜਨ ਵਾਲੇ ਦੀ
ਦੌਲਤ ਜਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਏ
ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੋਸਤਾ
ਢਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਏ
ਬੰਦਾ ਮਰਦਾ ਯਾਦ ਨ੍ਹੀਂ ਮਰਦੀ
ਵਾਅਦੇ ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਫਰਜ਼ੀ
ਕੁੜਤਾ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸੀ ਲੈਣਾ ਏ
ਫੱਟ ਨੀ ਸਿਉਂ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਦਰਜ਼ੀ
ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਕਦੇ ਸੁਣਦਾ ਨਹੀਂ
ਵਕਤ ਵੀ ਕਰਦਾ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ
ਕਾਗਜ਼ ਵਾਂਗੂੰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਤੇਰੀ ਆਕੜ ਸੜ ਗਲ ਜਾਣੀ ਏ
ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੋਸਤਾ
ਢਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਏ
ਸੂਰਜ ਵੀ ਤਾਂ ਡੁੱਬਦਾ ਏ
ਕੋਈ ਪੱਥਰ ਚੋਂ ਵੀ ਉਗਦਾ ਏ
ਕੋਈ ਪੰਛੀ ਦਾਣੇ ਖਾਂਦਾ ਏ
ਕੋਈ ਕੀੜੇ ਵੀ ਤਾਂ ਚੁਗਦਾ ਏ
ਜੋ ਮਹਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ
ਕੱਚ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਖੁੱਭਦਾ ਏ
ਜੋ ਕੂੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ
ਉਹ ਬੱਚੀ ਪਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਏ
ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਸ਼ਾਮ ਦੋਸਤਾ
ਢਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਏ